1
aug

Een huurder mag zijn woning volgens de wet niet onderverhuren. Er zijn echter wel een aantal uitzonderingen, maar hierbij is toestemming van de verhuurder uitermate belangrijk.

Een woning mag worden onderverhuurd wanneer de verhuurder het goedkeurt. Verstandig hierbij is om een contract op te stellen waarin afspraken staan genoteerd en de toestemming van de verhuurder wordt bevestigd. Gaat het om het verhuren van één deel van de woning, dan dient dit een zelfstandige woonruimte te zijn. Hierbij is een contract niet nodig. Wel is het noodzakelijk dat de verhuurder zelf ook in de woning woont.

Het gevolg van illegaal onderverhuren is dat de verhuurder naar de rechter kan stappen en het huurcontract stop kan zetten. De verhuurder kan daarbij ook nog schadevergoeding eisen.

Gaat iemand onderhuren bij een huurder, dan is diegene in geen enkel geval strafbaar. Het kan wel zo zijn dat wanneer het huurcontract van degene die het onderhuurt stopt, dat nieuwe huurder de woning moet verlaten. Dit hangt ook weer af van het soort woning waar het om gaat. Bij een zelfstandige woonruimte mag de nieuwe huurder blijven en wordt het contract van de hoofdverhuurder overgenomen. Wanneer de hoofdverhuurder dit liever niet wenst, moet hij/zij het contract binnen 6 maanden stopzetten. Gaat het om het huren van een kamer, maar wordt de keuken en badkamer gedeeld, dan moet de nieuwe huurder sowieso vertrekken.

Wanneer je als huurder een contract tekent, heb je een contract met de verhuurder. Voor het contract maakt het niet uit of het om illegale onderhuur gaat of niet. Het contract blijf gewoon geldig. Wanneer de huurder na stopzetten van het contract het idee heeft dat er niet naar zijn/haar belangen is geluisterd, kan er een schadevergoeding worden geëist. De rechter beslist uiteindelijk wie er gelijk heeft.

Heeft u vragen over een van bovenstaande zaken? Neem dan vrijblijvend contact op met Valkenburgh Advocaten & Mediators.